,,Zima długa i surowa,
naszym ptaszkom ziarno chowa...’’

Poznaliśmy różne  gatunki ptaków wronę, srokę i malutką sikoreczkę, gila, wróbla i dzięcioła i wiele, wiele innych...

Oglądaliśmy  ptaszki na ilustracjach oraz słuchaliśmy ich odgłosów i pięknych śpiewów na nagraniach. Próbowaliśmy odgadnąć „Czyj to głos?”  I bawiliśmy się doskonale naśladując ,,ptasią mowę’’.

 Kolejną zabawą logopedyczną i  jednocześnie  wspaniałą nauką kontrolowania oddechów było ,, Piórko’’ (dmuchanie opadającego piórka)

 

Na naszych zajęciach dowiedzieliśmy się również, dlaczego niektóre ptaki odlatują do ciepłych krajów, a inne przylatują do nas na zimę oraz zadaliśmy sobie pytanie, czy ptaki potrzeba dokarmiać i jak to robić?

 

Pani pokazała nam jak wygląda prawdziwy karmnik i ptasie pożywienie, próbowaliśmy nakarmić nim małe ptaszki, ptaszki były zabawkowe, ale nasza troskliwość i czułość dla ptasich przyjaciół całkiem prawdziwa...

 

 

 

Naszym zabawom teatralnym zawsze towarzyszą duże emocje i tym razem również tak było, a w roli aktorów wystąpiły dzieci.

 

Przedstawienie ,,O wróbelku Elemelku, pustym brzuszku i rondelku’’ bardzo się wszystkim podobało, za co młodzi artyści zostali nagrodzeni gromkimi brawami. Przygoda  wesołego wróbelka i nasze zajęcia mają na celu rozwijać w nas zainteresowania światem przyrody, a z całą pewnością uczą nas szacunku i odpowiedzialności oraz wrażliwości na los zwierząt.

,,Przyleciały ptaszki, ptaszki przyleciały, wesoło śpiewały ćwir ,ćwir, ćwir...’’

 

,,Lata ptaszek po ulicy, szuka sobie ziarn pszenicy. A ja sobie stoję w kole i wybieram, kogo wolę. A ty, ptaszku spiesz się, spiesz. Spiesz się, spiesz. Spiesz się, spiesz. I wybieraj, kogo chcesz, kogo chcesz...’’

 

 

Ptaki towarzyszyły nam we wszystkich zabawach, tych wspomagających rozwój  koncentracji, spostrzegawczości i logicznego myślenia...

 

 

 Były obecne podczas zabaw ruchowych np. orientacyjno-porządkowych takich jak ,,Ptaki szukają swoich karmników".

 

Praca plastyczna pod tym samym tytułem została wykonana bardzo starannie.

 

Walentynki w żłobku to radosny dzień życzliwości, przyjaźni i miłości... 

Rozmawialiśmy o tym kogo kochamy, kto jest nam bliski, jak okazujemy uczucia  miłość i sympatię.

 

 Uczyliśmy się rozpoznawać emocje i nazywać je. Nie mogliśmy zapominać  w tym dniu o umiejętności dzielenia się i obdarowywania... I bardzo ale to bardzo staraliśmy się być grzeczni i używać zwrotów grzecznościowych: Proszę, dziękuję i to najczęściej używane, nie tyle w słowie co w geście... Przepraszam ;)

 

Walentynkę mam, tobie dziś ją dam ....

 

Zabawa do melodii ,, Mam chusteczkę haftowaną’’ sprawiła nam wiele radości z możliwości podarowania koledze serduszka...

Mam serduszko wielkie serce i takie czerwone kogo kocham kogo lubię podam w jego stronę..

 

 Oczywiście na całej  naszej sali  dominowały symbole miłości serca i serduszka.

A  ich sylwety  wykorzystaliśmy do różnych zabaw dydaktycznych, ruchowych i oddechowych...

 

 

 

 

Ćwiczyliśmy spostrzegawczość  i pamięć szukając serduszka, układaliśmy  do pary i w rytmy.

 

Nasza praca plastyczna to również serduszka...

 

 

Sprawdziliśmy za pomocą stetoskopu gdzie mamy serce i próbowaliśmy się wsłuchać w jego rytm...

 

 

Serduszko puka w rytmie cza- cza ..

 

Zwieńczeniem całego tygodnia była ,,Zabawa walentynkowa’’, dzień pełen radosnej muzyki tańca, pląsów, spontaniczności, szczęścia  i miłości. Wszyscy mieli doskonały nastrój i czerwone ubranka i czerwone serduszka...

 

które nosiliśmy na głowie, na stopie  i na dłoni ;)

 

 

Nie mogło zabraknąć  ,,strzału Amora’’, celnych rzutów piłeczkami i woreczkami napełnionymi grochem...

 

oraz zabaw integracyjnych ,, Gorące serce’’, także  zabawnego tańca w parach  „Tańca z balonem” i zabawy przy piosence „Ty i ja”

 

 

 

Po walentynkowych szaleństwach czekały na nas kolejne atrakcje... ,,Międzynarodowy dzień kota’’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wysłuchaliśmy  opowiadania o kotku, a później rozmawialiśmy o tym  w jaki sposób opiekować się tymi zwierzętami. Sprawdziliśmy czym żywią się koty, a czym inne zwierzęta. Oglądaliśmy  kolorowe ilustracje, książeczki, poznaliśmy kocie obyczaje oraz różne rasy kotów.

 

Ćwiczyliśmy skupienie uwagi, spostrzegawczość i pamięć w zabawach matematycznych określaliśmy wielkości, położenia przedmiotów w przestrzeni.

 

 

Były też wesołe „kocie zabawy”, takie jak: koci spacerek, koci tor przeszkód i zabawy z włóczką...

 

 

 

 

 

 Rozwiązywanie zagadek pochłonęło nas bez reszty...

 

 

 

 Pięknie i starannie  wykonaliśmy pracę plastyczną.

 

,,Wskoczył kot na płot 
Kot jest sprawcą wielu psot
Lubi prężyć się na słońcu
Nim go noc przegoni w końcu

Kiedy sen Cię zmorzy zdrowy
Kot wybiera się na łowy
I wśród głuchej nocnej ciszy
Kocur czai się na myszy

Albo skrobie się na dach
Kiedy miasto w nocnych mgłach
Chór kocurów się spotyka
Kocia niesie się muzyka...’’

 

 ,, Wlazł kotek na płotek...’’

  

Wierszyki  i śpiewanie kocich piosenek bardzo nam się podobały, ale  kocie zabawy integracyjne  w tym ,,Uciekaj myszko do dziury‘’ to dopiero była radość i emocje...

 

 Podsumowaniem kociej zabawy była zbiórka karmy na rzecz bezdomnych zwierząt. Celem obchodów ,, Dnia Kota’’ jest podkreślenie znaczenia kotów w życiu człowieka oraz zwrócenie uwagi na los porzuconych i bezdomnych zwierząt.

      Cieszymy się, że tak wielu rodziców i dzieci z grupy III i IV odpowiedziało na nasz apel i wzięło udział w naszej akcji. Dziękujemy serdecznie.

 

Dawno,dawno temu...

      Kiedy na świecie  prawdopodobnie nie było jeszcze ludzi i zwierząt występujących obecnie na Ziemi, żyły dinozaury...

Niektóre małe inne przeciwnie, wielkie...Jaszczury z długimi szyjami, czasami miały kolczaste kołnierze, długie ogony, wielkie albo małe głowy, wykluwały się z jaj, jak dzisiejsze krokodyle węże i ptaki wszystkie były gadami...

 

 

 

 ,,Dawno temu żył dinozaur, co roślinę wielką pożarł,

 Długi ogon miał i szyję i zajadał zieleninę,

 Był ogromny daje słowo, ponad drzewa sięgał głową,

 Chodził wszędzie słonim krokiem, tak to było z Diplodokiem...’’

 

Z ciekawością oglądaliśmy książki i albumy z  prehistorycznymi gadami  porównywaliśmy z bajkowymi postaciami dinozaurów.

 Dowiedzieliśmy się, skąd w ogóle wiadomo, że takie zwierzęta żyły na Ziemi. Wyjaśniliśmy sobie kim są archeolodzy i jak wygląda ich praca, oglądaliśmy ilustracje wykopalisk archeologicznych.

Wiele informacji o tych fantastycznych istotach zdobyliśmy, słuchając przebojów  ,,Śpiewających Brzdąców’ również ich  zabawnych  dziwnych pytań:

Czy pterodaktyle lubiły daktyle? Czy triceratopsy jadły kiedyś klopsy?

Staliśmy się prawdziwymi badaczami dinozaurów wytrawnymi paleontologami, odkrywcami, a z pewnością poszukiwaczami przygód i zagubionych jaj dinozaurów ...

 

 

Były również badania wykopalisk archeologicznych i żmudne prace odkrywcze...

 

Zadania poskładania dinozaurów w całość, dino memory i inne pasjonujące i skupiające całą uwagę  dino zagadki...

 

 

Następnie przenieśliśmy się w czasie  do prehistorycznego lasu...

 

 

  Zamieniliśmy się w te niesamowite gady. Próbowaliśmy wyobrazić sobie jakie odgłosy wydawały i naśladowaliśmy te dźwięki oraz sposób poruszania się zwierząt. A gdy dinozaurom zaczęło burczeć w brzuchu.. Wspinaliśmy  się na palce i wyciągaliśmy szyję by sięgnąć po liście z samego czubka drzewa, a to schylaliśmy się nisko by schować się w gęstym lesie przed pterodaktylami albo uciekaliśmy przed stadem drapieżnych tyranozaurów...

 

,,Wiele dinozaurów

Chodziło po Ziemi,

 Biegały, skakały

 Wśród bujnej zieleni.

 Ref. Hop, hop!

Dino, dino

 Baw się w chowanego,

 W takim gęstym lesie

To jest nic trudnego!

Rosły tam paprocie,

Skrzypy i widłaki,

Mogły się w nich chować

 Małe łobuziaki..’’.

 

Nasz dinozaurowy świat  przygotowaliśmy wcześniej na zajęciach plastycznych. Kolorowaliśmy wielkie postacie dinusiów...

 

 Pani pomogła wypełnić las roślinnością. Przygotowaliśmy również miniaturową wersje zabawy z małymi drzewkami i ukrytymi pomiędzy nimi figurkami różnych dinozaurów.

 

 Bawiliśmy się  naprawdę doskonale...

 

 

Nie zabrakło gry zręcznościowej, która dała nam wiele satysfakcji z celnych strzałów.

 

 

A przejażdżka na dinozaurze była ogromną frajdą i możliwością wspólnego działania i niesienia sobie nawzajem.

 

 

 

 Zwieńczeniem zajęć było wykonanie własnego osobistego Dinusia, którego wykonanie dało nam radość i poczucie sprawstwa.

 

I wielka erupcja wulkanu…